“Wil je nog wat drinken?” vraagt de workshopleidster. “Nee dank je, ik heb water” zeg ik en laat mijn flesje Chaudfontaine zien. Mijn buurvrouw haalt haar Dopper tevoorschijn.
Plastic Dopper
De Dopper is een plastic drinkfles om kraanwater in te doen. Dat scheelt wegwerpflesjes.
Ik voel me klein worden. Ik bevind mij hier in goed, milieubewust gezelschap. Dat drinkt geen mineraalwater uit de AH to go, maar kraanwater uit eigen fles. Even wil ik uitleggen dat ik er heel lang mee ga doen. Maar ik hou mijn mond.
Meestal hergebruik ik plastic flesjes die ik zelf vul met kraanwater. Maar flesjes worden vies of raken zoek. Ze gaan mee naar de moestuin waar zandkorreltjes in de hals kruipen. Mijn lief doet er siroop in en de zoete smaak blijft hangen. Of ik vergeet ze weer mee terug te nemen.
Shit, ik wil ook een eigen fles. Maar niet van plastic. Uit plastic kunnen stoffen vrijkomen die lijken op oestrogeen, een vrouwelijk geslachtshormoon. Eén van die stoffen is Bisfenol-A of BPA. Dat zit soms in polycarbonaat, een harde plasticsoort voor bijvoorbeeld plastic bekertjes en bordjes. Als je er te veel van binnen krijgt, kan je hormoonhuishouding van slag raken.
Glazen drinkflessen
Ik koop twee glazen drinkflessen met een siliconen beschermhoes tegen het vallen. Eentje voor de kleur en de handige drinkdop, en een kleinere vanwege de maat.
Ze blijken mooi, maar niet handig. Te zwaar en te groot. De flessen passen niet in de bekerhouder van de auto en ook niet in die op de sportschool. De speciale drinkdop sluit niet goed af en het glas is te dik om lekker uit de fles te kunnen drinken. Je kunt ze wél goed afwassen: zelfs siroop gaat er helemaal uit. Van een andere workshop neem ik een klein Spa-flesje mee en daar drink ik nu uit als ik aan het werk ben.
Toch weer plastic
Toch weer wegwerpplastic. Als milieubewuste kán dat tegenwoordig niet meer. In mineraalwater uit PET-flessen zitten ook stoffen die op oestrogenen lijken, zeggen Duitse onderzoekers in 2009 en in 2013. In de Dopper zit geen BPA. Als ik zie dat ze 5% van de winst aan Simavi geven voor waterprojecten in Nepal wil ik er ook één. Ik koop een rode bij de Wereldwinkel.
BPA-vrij blijkt geen garantie. Dan lekken de flessen weer andere hormoonachtige stoffen (CertiChem 2014). Soms kleine beetjes, maar wetenschappers zijn het er niet over eens welke hoeveelheid schadelijk is (RIVM 2013).
Alle flessen op een rijtje
Dus nu heb ik vier flessen: twee onhandige en twee onveilige. Ik ben er niet gerust op: ik hou niet van stoffen die met mijn hormonen knoeien. Met de anti-conceptiepil had ik ook altijd problemen. Maar hoeveel van die hormoonstoffen komen nu van de flessen in mijn kraanwater terecht? Vast niet veel. En is het dan schadelijk? Ik denk het niet.
Ik besluit er pragmatisch mee om te gaan. De glazen flessen neem ik mee naar de moestuin. Daar is het juist handig als ze groot en zwaar zijn, want dan vallen ze niet zo makkelijk om in het zand. De Dopper gebruik ik onderweg. En op mijn bureau zet ik een glazen waterkan voor als ik aan het werk ben.
Het bericht Hoe kies je een duurzame fles (die lekker drinkt en veilig is)? verscheen eerst op Carolaan.