‘Schat, je bijen gaan zwermen!’ roept Bert, mijn man, naar boven.
‘Meen je dat nou?’ roep ik nog. Maar het is echt zo. Daar gaat mijn middagdutje.
Snel in de kleren en op de fiets. De bijen zijn verdwenen, de zwerm is nergens meer te bekennen.
Bij de volkstuin verderop zijn de bijen overgevlogen, maar de vrouw in de tuin is ze ook weer uit het oog verloren. We fietsen nog wat rond, maar zien niets hangen of vliegen. Ik hoop dat ze ergens een goed plekje vinden. Liefst waar iemand ze ziet die dan de zwermcoördinator belt.
Weer thuis bel ik zelf de zwermcoördinator. Zij heeft mij een week eerder gebeld met een zwermmelding elders in Culemborg. Díe zwerm heb ik toen geschept; die staat nu op mijn landje in een mooie kast. Het blijkt later een volk met een raszuivere koningin te zijn, afkomstig van een zeer ervaren imker die nét op vakantie was.
De volgende ochtend weet de buurvrouw, via Facebook, waar de bijen waarschijnlijk zijn. We gaan kijken. In een boom op een hoek een stukje voorbij de volkstuin hangt een grote klont bijen. De zwerm is terecht. Op dezelfde hoek stonden we gisteren naar de spoordijk te turen omdat daar iets leek te zitten. Met de zwerm bijna boven ons hoofd. Niets van gemerkt.
Ik bel weer met de zwermcoördinator. “Zelf doen”, zegt ze; “Kun je best.” Ik rij drie keer heen en weer tot ik alles heb. Een jongen uit de straat wil wel foto’s maken.
In imkerpak en handschoenen klimt Bert de ladder op. Ik geef hem de kieps (een vangmand voor bijen) en hij houdt hem onder de tros. Met een stok ruk ik aan de tak waaraan de zwerm hangt. Een deel van de bijen laat los en komt in de kieps terecht. Bert wordt gestoken, want zijn pak zit niet goed dicht. Ik geef nog een ruk aan de tak.
De meeste bijen zijn nu van de tak af en we zetten de kieps omgekeerd op een wit laken onder de boom. Een steen onder de rand zorgt voor een opening voor de bijen. Als de koningin erin zit, komt de rest vanzelf. Waar zij gaat, volgt het volk. Dat kan wel even duren, dus we gaan naar huis.
 |
 |
Na een uurtje komen we terug. De meeste bijen zitten in of rond de kieps maar er hangt nog een trosje aan de boom. Een toeschouwer brengt een klein mandje. Bert trekt nu zelf aan de tak en vangt met het mandje in zijn andere hand het grootste deel op.
Weer een uurtje later laten de laatste bijen de tak los. In een wirwar van bijen slaat een passerende vrouw haar bril van haar hoofd. Langzaam maar zeker trekken alle bijen de kieps in. Het is warm in de zon. We maken een constructie van ladder en laken om de bijen wat schaduw te geven. Bijen zijn eigenwijs; als het ze niet bevalt trekken ze weer verder en dan ben je ze kwijt.
’s Avonds om acht uur slaan we het onderlaken om de kieps en zetten hem in de auto. Tijd om de bijen naar huis te brengen.
xx Caroline
Het bericht Wat doe je als je bijen ervandoor gaan? verscheen eerst op Carolaan.